De 6 recepten die je leven redden.
Omdat het zomervakantie is, valt er geen ritme te bekennen in de avondmaaltijden bij ons thuis. Of we maken alleen maar eenpansgerechten of salades, of de kinderen zijn ‘uit’ waardoor de ouders spoorslags een restaurant opzoeken.
Deze week wordt het helemaal experimenteel: ouders gaan een paar dagen op stap, de jongvolwassenen bewaken zelfstandig het hoofdkwartier. Prompt transformeren wij in De Irritante Ouder.
‘Doe je het raam dicht als we weggaan?’
Zucht.
‘Vergeet je niet de fietsen op slot te zetten?’
Oogrol.
‘Ga je wel gezond eten?’
‘Rustig maar. Ik ga gewoon zelf koken.’
‘Pardon? Je hebt nog nooit gekookt!’
‘Wel waar. Ik kan pizza maken.’
‘Opwarmen bedoel je.’
‘Nou en? Pasta koken kan ik ook.’
‘Ja, en een ei bakken, verder niet.’ Generaties ouderlijke minachting stroomt over de lippen.
De jongvolwassene blijft stoïcijns.
‘Tosti! Jaja!’ Hij trekt er een grote grijns bij. ‘Koken is toch makkelijk. Jij dóet altijd zo moeilijk. Ik googel straks gewoon een recept, en dan doe ik wat er staat. Dat doet H. ook altijd als ze noedels maakt.’
(H. is de oudste en heeft behalve pasta inderdaad ook een noedelgerecht op het repertoire.)
We waren beslist even beduusd van de laissez-faire houding die het lange lijf aannam.
Na een beetje doorvragen bleek dat eigenlijk niemand in de peergroep van de Kratjongvolwassenen kon koken. Koken had geleerd. Moest koken.
Als hardcore curlingouders waren we kennelijk zo druk geweest met schoolresultaten, sportclubs en digitaal begrenzen dat de basis er een beetje bij inschoot.
Geen gek idee voor de Krat misschien? Een receptenboekje?
‘Survival in de keuken. De 6 recepten die je leven redden.’
Laat ze maar eens zien hoe makkelijk het is.