De moeizame liefde tussen politiek en logica

Grote ophef vorige week in de publieke opinie, en bij veehouderijen. Journalistiek onderzoeksplatform Investico publiceerde nogal alarmerende, om niet te zeggen verbijsterende, cijfers. Het platform onderzocht de stikstofuitstoot van agrarische bedrijven in Nederland op basis van vergunningsgegevens van 19.000 veehouderijen.

Stikstofcrisis

De berekeningen leidden tot een top 25 van bedrijven met de meeste stikstofuitstoot. Die top 25 onthulde in een klap de problemen rond de stikstofcrisis. Het meest bizarre voorbeeld is je misschien wel ter ore gekomen: er is één kalkoenbedrijf aan de rand van het Nationale Park de Hoge Veluwe dat net zo veel stikstof uitstoot als alle Nederlandse auto’s bespaarden door 100 kilometer te gaan rijden. De top 25 ligt ook nog eens dicht bij natuurgebieden, pas in 2005 werd bepaald dat nieuwe bedrijven zich verder van de natuur moesten vestigen. De onderzoekers wilden wel benadrukken dat de veehouderijen niets deden wat niet mag: hun locatie was goedgekeurd door de overheid, de uitstoot volgens de regels.

Veehouderijen uitkopen

Maar wat ligt er meer voor de hand dan: bedrijven uitkopen en compenseren, en zo een geweldige stap te zetten naar minder stikstofuitstoot? Laat vorig jaar de commissie Remkes nou uitgezocht hebben op welke termijn en hoe we het beste uit deze stikstofcrisis kunnen ontsnappen. Wat was hun conclusie: koop veehouderijen uit. Honderden bouwprojecten kunnen dan weer doorgaan, om maar een voordeel te noemen, en natuurgebieden kunnen worden hersteld.

Politiek & logica

Wat doet het ministerie van LNV? Wat doen de provincies? Uitkopen is op basis van vrijwilligheid, en de minister is de helft minder ambitieus dan de commissie Remkes zou willen.

Politiek en logica, we vinden het een moeizaam huwelijk.

DOOR: Inger Boxsem

BRON: Investico en Trouw