Help! Ons voedsel is te goedkoop

Nederland is een winkelparadijs in Europa: alleen in Spanje en Polen ben je goedkoper uit voor je dagelijkse boodschappen. We betalen vandaag ongeveer evenveel voor ons eten als in de jaren zestig. Bij Jumbo en Dirk krijg je deze week vier hamburgers voor drie euro, een pot boerenyoghurt kost in de aanbieding 1, 39 €. Als je alleen al nadenkt over productie, verpakking en vervoer weet je dat dit niet kan.

Door deze prijzen schrikken we van een biologische kip à veertien euro, of van een biologische paprika van 1,70 €. Dit voorjaar kreeg een supermarkt die ‘goede producten voor eerlijke prijzen’ verkoopt het om de oren: hun prijzen zouden exorbitant zijn.
De eigenaar verdedigde zich in kranten en op social media: zijn producten waren niet te duur, andere supermarkten waren te goedkoop. Het moet gezegd: hij heeft een punt, en staat hierin niet alleen.

Het nieuwste actiepunt van duurzame producenten is true cost of true pricing. Dit betekent dat de werkelijke productiekosten in voedselprijzen verwerkt moeten zijn. Inclusief de verborgen kosten, bijvoorbeeld op het gebied van milieu, zoals water- en bodemvervuiling.

Eosta, een Europees verbond van biologische supermarkten, maakt die true costs nu ook zichtbaar voor de consument. Als je peren koopt bij Ekoplaza, vind je een kaartje waarop staat dat wanneer je de verborgen kosten meerekent, biologisch geproduceerd voedsel goedkoper is dan gangbaar geproduceerd voedsel. Natuurlijk: de biologische supermarkt zegt dat biologisch voedsel goedkoper is, wij van WC-eend adviseren immers WC-eend. Maar: de berekeningen zijn gemaakt door de -onverdachte- Voedsel- en Landbouw Organisatie van de VN (FAO). Ook die propageert duurzamere voedselproductie. Uiteindelijk betalen we als consument toch de rekening, is het niet in de supermarkt, dan wel in de vorm van milieubelasting, of omdat we onze planeet uitputten.
Ook geen goed idee toch?

Inger Boxsem