If we winter this one out

Begin april hadden de meesten van ons zich verschuild in de huizen, mochten de kinderen niet meer naar school, mannen en vrouwen niet meer naar de sportschool. Er werd vergaderd aan de keukentafel en auto’s stonden onaangedaan op straat. Het decor van de toneelvoorstellingen werd afgebroken, het tentdoek voor de festivals lag weg te stoffen in een donkere loods. We waren ziek, of bang, of eenzaam.

Wat hielp ons?
De dansjes van TikTok, de zoomborrel en de teamsvergadering, het beeldbellen met grootouders en de stilte langs de grachten. En ook, de mooie liedjes die muzikanten thuis opnamen en streamden, troost-tv tijdens de laatste dagen van De Wereld Draait Door.

Zo ook veroverde de 82-jarige schilder David Hockney ons hart. Vanuit Normandië, waar hij in lockdown zat, stuurde hij een optimistische boodschap de wereld in. ‘Do remember. They can’t cancel the spring.’ Vergezeld van een iPadtekening van narcissen. Die waren zo levenslustig en springerig, dat het leek alsof Hockney zojuist koffie had gedronken met Van Gogh. Zo snel we konden schilderden ook wij narcissen op de ruiten van ons kantoor, en de uitspraak van Hockney erboven. Om te onthouden wat er voor moois er ook was.

If we winter this one out
Diep in de herfst, na de afkondiging van een tweede lockdown, gevolgd door de ontdekking van een gemuteerd COVID-virus, was het moeilijk om dit optimisme te bewaren. Tot we een handreiking kregen van de Ieren. Zij putten hoop uit een uitspraak van ‘hun’ Seamus Heany, magistraal dichter en Nobelprijswinnaar. ‘If we winter this one out, we can summer anywhere’.

We wensen jullie een hoopvol en optimistisch nieuw jaar.

Het team van de Krat

Door: Inger Boxsem