Onze smaak
We zullen het eerlijk bekennen: wij hadden een klein vooroordeel over Joël Broekaert.
Deze culinair journalist schrijft voor NRC Handelsblad en Vrij Nederland en schuift op gezette tijden aan bij De Wereld Draait Door. Broekaert heeft een goede pen, verstand van zaken, vertelt interessante dingen, is verzot op lekker eten, dat is allemaal het probleem niet. Wij vonden Joël alleen een beetje veel. Niets tegen mannen met sieraden, maar én oorbellen, én ringen, én een collier én armbanden is volgens onze stijllessen alleen voorbehouden aan royalty.
We vergaten door alle opsmuk soms te luisteren en goed te lezen. Sinds een paar weken zijn we volledig overstag. Voor NPO2 maakt Joël sinds kort een tv-programma: De 5 smaken van Joël. In deze korte serie – vijf afleveringen natuurlijk - onderzoekt Broekaert de oorsprong en functie van de smaken zoet, zuur, bitter, zout en umami. Vanaf de leader waren we verkocht. Met veel bravoure plet Joël citroenen, hakt hij witlof aan stukken en neemt hij een honingdouche. Vervolgens stapt hij in auto’s, boten en vliegtuigen om ons naar de oorsprong van al die smaken te brengen.
Hij hakt zout in een prehistorische Ethiopische vallei, eet Surinaams bittere spopropo, en test onverwachte smaakcombinaties: koffiebonencrunch met Parmaham. Hij weet niet wat hij proeft. Je hoort nog eens wat in zijn programma, bijvoorbeeld dat 75% van al onze medicijnen een plantaardige afkomst heeft (bittere planten!) en dat Nederlanders kampioen haringvangst zijn omdat wij zulke grote boten konden bouwen. Maar de grootste attractie van het programma is Joël zelf: je kunt aan zijn gezicht zien wat hij proeft. Dat is een hele prestatie, omdat eettelevisie dat altijd als obstakel heeft: je proeft en ruikt niets als je op de bank zit. Tot dat je Joël aan het werk ziet, en je mond vanzelf samentrekt van de bittere quinineplant die hij eet.
Een aanrader voor iedereen die van smaak houdt!