Tijd voor het kerstdiner
Goed. Zand uit de slaapzakken? Koelelementen opgeborgen en ’s ochtends gewoon weer in de file? Tijd voor het kerstdiner dan. Huh?
Voor diegenen die van eten hun beroep hebben gemaakt, zoals wij, is het de gewoonste zaak van de wereld om hoogzomer weg te zwijmelen bij gekaramelliseerde uien of desserts met kruidnagel. De Yvette van Bovens, de Allerhandes en ook de Kratkokken hangen doodgemoedereerd kerstslingers op in augustus en buigen zich over recepten met palmkool, paddenstoelen en pompoen. Op het hoogtepunt van de hittegolf lagen wij in de schaduw met alle kerstkookboeken die we konden vinden, ter inspiratie.
In het kader van ‘een goede voorbereiding is het halve werk’ beginnen alle eettijdschriften, supermarkten en damesbladen al vroeg in de zomer met deze maaltijd. Het kan niet anders. Zo moet je bijvoorbeeld ruim van tevoren de ingrediënten bestellen bij de leveranciers. Want als wij in december voor iedereen kalfsvlees in de Krat willen (ik noem maar een voorbeeld) moeten we dat wel ruim van tevoren aankondigen, anders heeft de slager niet genoeg vlees.
En om te weten welk vlees, moet je weten welk recept, en dat moet je dan eerst proefkoken. Als het gerecht naar onze zin is moet het op de foto en dat is punt 2: je moet op tijd een foodfotograaf boeken, anders zit die vol.
Dus: terwijl de mussen van het dak vielen verdiepten wij ons in swingende vegetarische showstoppers, rijke sauzen en kwamen we erachter dat cantharel een zomerpaddenstoel is en in de winter dus nauwelijks verkrijgbaar. Inmiddels zijn we aan het proefkoken, af- en goedkeuren, aanpassen en opnieuw koken.
Eind september gaan we fotograferen, dus niet raar opkijken als u op het Kratkantoor ineens kerstballen ziet liggen. We zijn niet in de war, we zijn aan het werk.