Zout der aarde

10-5-2019

Afgelopen week waren we even de winter ontvlucht op Mallorca. Om ons heen waren de luiken van de vakantiehuizen nog gesloten, maar tussen de lentestormen door was het af en toe al weldadig mild op het terras voor ons huis. Palmen ruisten boven ons hoofd, vogels kwinkeleerden en aan het eind van de straat rezen witte bergen op uit het water.

Hè?

We fronsten onze wenkbrauwen. Zee, strand, natuurlijk, maar bergen?

Toen herinnerden we ons de instructies van de gastvrouw. ‘Aan het eind van de straat beginnen de zoutvelden van Mallorca. Als je geluk hebt zie je hier flamingo’s.’ Ah, geen bergen, maar bergen zout zagen we liggen.

De zoutvelden bleken een hallucinerende plek. De kleur van het zout veranderde met de wisselende lichtval, van ijsblauw naar vaalgeel tot flamingoroze en dat gold ook voor het water. De zoutvelden van Ses Salines worden aan het begin van het jaar (nu dus) onder water gezet. Vervolgens mag de zon zijn werk doen gedurende de zomer. Het water verdampt en op de velden blijft een dikke korst zoutkristallen over, die in het najaar wordt afgeschraapt en opgetast tot schitterende kegels.

Er wordt tegenwoordig veel gewaarschuwd voor overmatig zoutgebruik, maar dat wordt vooral veroorzaakt door zout dat in voorgeproduceerd eten zit, zoals vleeswaren en kant-en-klaar maaltijden. Maar voor koks, ook voor thuiskoks, is zout onmisbaar, omdat het niet alleen de smaak van ingrediënten versterkt, maar ook smaken verzacht. Bitter wordt bijvoorbeeld minder bitter als je zout toevoegt.

Een leuk testje voor thuis: Snijd een tomaat in plakjes en bestrooi de helft daarvan met een beetje zout. Proef eerst de tomaat zonder en dan de tomaat met zout. Surprise!!!

Inger Boxsem